आज माझ्या सावल्यांना
ओळख माझी ना राहिली
सोबतीची वाट आता
एकटे चालून पाहीली
कधी विस्कटले सारे सावरून
कधी माझ्यातून विस्कटले
नव्हते कधीच जे माझे
मागणे मग कुठले?
नकळे कधी सुटला हात
नकळे काय मिळवले?
जे जे मिळाले होऊन माझे
त्यांचे धर्म पाळले!
सांभाळल्या मी चटक्यात
सावल्यांच्या भावना
गर्दीत का मी आज त्यांच्या
ठरलो आहे उणा!
जगतो देह आज काही
घेऊन प्रश्न सावल्यांचा
कसा आवरू विश्वास त्यांचा?
भरवसा ना जिथे आपल्यांचा!
थकली ती पायवाट
सावल्यांची आस खोटी
इथे सावलीही ठरते
अस्तित्वाची चोरटी!
थांबला शोध सावल्यांचा
जगण्यात होती खोट
सरणापाशी आज थांबली
संपणारी वाट!
सावल्यांची वाट!
(स्वरचित) : प्रिती अ. खेडेकर
दिनांक १५.०३.२०१० सोमवार
वेळ : रात्री १.१०
Khup..chaan............aahe mast.
ReplyDeletethanks!
ReplyDelete