कसे सांगू सख्या रे
खंत होऊन भेटते
शब्दांच्या धगीत तुझ्या
मीही कारे पेटते?
दिलास दगा ना तू मला
ना मी होते दगाबाज
मनातले शब्द बोलण्या
होता मुका आवाज!
आरोपात पेटलास तूही
माझी झाली राख
सावरले असते जर शब्दांत
असती माझी ओळख!
सरले होते ते दिन सारे
पुसट होत्या आठवणी
घेऊन दगा शब्दांचा
थांबली होती लेखणी!
आलास अचानक नजरेत पुन्हा
पाणावले अस्तित्व माझे
दगा देऊनी आठवांना
का काही ठेवलेस तुझे!
न सहावे शब्द तुझा
का भावनेत मारतोस?
मेले होते शब्दांत तेव्हा
का पुन्हा तारतोस!
घे हवे जर प्राण माझे
वा टाळ संवाद हा
खुळ्या प्रीतीला छळण्याचा
जीवघेणा नाद हा!
थांब आता तूही जरा
बघ शब्दांत मी नाही
तुजसाठी जपलेली लेखणी
ठरली दगाबाज आताही......
नको दगा शब्दांचा पुन्हा हा...........
(स्वरचित) : कु. प्रिती अ. खेडेकर
दिनांक : ०९.०६.२०१० बुधवार
वेळ : सायं. ४.३०
No comments:
Post a Comment