खुणावती कोरड्या मनाला
ओल्या आठवांच्या वाटा
होई भरलेल्या जखमांचा
साक्ष रुतलेला काटा!
उंबऱ्यापाशी थिजतात
होऊनी खंत वाटा
लुटारू आपल्या माणसांत
बनतो मित्र चोरटा
माझ्या ओल्या आठवांना
आजही खटकते काही
हरवताही भेटताना त्याचे
पुन्हा भटकते काही...............
सागरात बुडतात
होऊनी खंत वाटा
सोबती ज्या वाळूच्या
दगा देती लाटा
ओल्या त्या आठवांच्या
खुणा हरवतात काही
नव्या पाउलखुणा उमटुनी
पुन्हा पुसतात काही.............
चांदण्यात संपतात
होऊनी खंत वाटा
चंद्रास त्यात धरण्याचा
हाच एक तोटा
आठवांच्या त्या चंद्रात
चांदण्या भेटतात काही
सावरुनी दगा चंद्राचा
पुन्हा पेटतात काही..............
वाटेतच हरवतात
होऊनी खंत वाटा
आपल्यातल्या आठवांचा
धर्म ठरतो खोटा!
ओल्या त्या आठवांत
मन ओलावते काही
गतकाळच्या ध्वसांत
काही हेलावते आताही.............
नको त्या ओल्या वाटा...................
(स्वरचित) : प्रिती अ. खेडेकर
०६.०१.२०१० मंगळवार
वेळ : रात्री २.४५
hiiii priti
ReplyDeletekhup chaan kavita aahet tumchya
amazing yaar
apratim
abhar
Delete